LANGDORPSESTEENWEG 184  3201 AARSCHOT 

info:

klik hierboven links op deze pagina op ‘paella aan huis’

FLAMENCO EN BANDOLEROS

Voor mensen met interesse in flamenco en het bandoleromilieu zijn er bijzondere dingen mogelijk. Lees even verder onder deze illustratie.

Een belangrijk gegeven in de geschiedenis van Zuid-Spanje is het verschijnsel van de bandoleros. Als verzetstrijders tegen Napoleon worden ze later rebellen tegen de feodale praktijken van de grootgrondbezitters. Dit idealisme onderscheidt de bandoleros van de bandidos, die men overal ter wereld vindt in lompen of met vlinderdas, en die enkel gedreven zijn door zuiver egoïsme.

Het fenomeen van de bandoleros behoort niet enkel tot vergane tijden, maar duurde voort tot na de dood van Franco en is er nog steeds. De ‘laatste’ beroemde bandolero, Pablo Pérez Hidalgo, gaf zich in de heuvels boven Marbella over aan de autoriteiten pas in 1976, toen koning Juan Carlos de macht overnam in Spanje en de Ferrari’s stilaan slopen naar de Golden Mile. De beroemdste bandoleros waren Curro Jiménez, José María El Tempranillo, Pedro Lacambra, Pasos Largos en de beeldschone Juana la Valerosa.

In dit milieu, met diepe raakpunten met de gitanos, leeft de echte flamenco die nog geen handelswaar is of flets en geprogrammeerd academisme. Anno nu leeft de geest van de bandoleros spijtig genoeg enkel verder langs de obscure smokkelroutes van overzeese ‘mercancia’. Vanaf de havens van Cádiz, Algeciras, La Coruña, Málaga, Almería, Valencia, Barcelona … via Madrid over de denkbeeldige snelwegen van de drugs. Een wereld vol macabere en onthutsende emoties. Maar ook die zijn een aspect van Duende. Dit miraculeuze Lorcaanse toverwoord is eveneens de titel van het flamencoboek door Ivo Hermans, de stichter van De Koerier van Navarra. (Duende – 6° druk – 2011 – isbn 978 94 9129 702 1 – dit nieuwe nummer staat op de achterflap want de vorige edities zijn uitgeput).

EEN VOORDRACHT VAN EEN UUR OVER FLAMENCO OP AANVRAAG

WIE IS DE KOERIER VAN NAVARRA  ?      

De Koerier van Navarra dankt zijn naam aan de ruiterpost die Spanje verliet via de pas van Roncesvalles in Navarra. Hij blijft een symbool van communicatie langs de migratiewegen tussen Iberia en de Lage Landen. Het lokaal wordt ’s avonds met kaarsen verlicht en is versierd met illustraties die verwijzen naar de thema’s van onze begijnhofverhalen.

De Koerier van Navarra is een plek van gemengd bloed. Imaginair en naar binnen gericht. In een land waarvan er geen kaarten bestaan en waar de verbeelding de gids is. Over de bruggen van de tijd. De plaats drijft op poëzie en is een schuiloord voor herinneringen die weerspiegelen in het nu. Beelden die oprezen uit de lauwe as van de kinderhaard.

Het was de Duende die ons naar Spanje bracht. De beheksing. De vogel van de diepe aarde. Het zwarte beest dat glanst in het middaglicht, maar dat een glinsterende walm van nacht achter zich aansleept. Een walm van nacht, een masker van de zon. Met dingen verborgen achter de dingen.
En met woorden die geen woorden zijn. Zoals de mystieke verzen in de cante jondo, de donkere, intimistische flamenco. Ooit de meest verminkte kunst van Spanje aan de costas. Spanje koestert parels van gevoel waarvan je de beheksing nooit stuk mag denken. Moet je dan geen Spanjaard zijn om dit alles te voelen? Je moet ook geen Amerikaan zijn om de blues te voelen. Nationaliteit is één ding, maar gevoel is een ander.

‘Qué más da’ zei Cervantes. De Koerier van Navarra bemint de toekomst en koestert het verleden die weerklinken in de muziek van steden en havens en doorheen geuren van wijn en schotels. Zoals de schitterende Valenciaanse rijst. Lang één van de meest verminkte schotels van Spanje,die wij in eer willen herstellen en dat ook al twintig jaar doen, doorheen de stroom der seizoenen, in de lieve leegte van het hemelse licht.

MEER:  KLIK LINKS BOVENAAN DEZE PAGINA OP ‘WIE ZIJN WIJ’

OOIT AAN DE RAND VAN DE STAD, WAAR DE LUCHT DE HUIZEN RAAKTE.